Efekt Lotosu
Efekt lotosu został odkryty przypadkowo przez niemieckich botaników Wilhelma Barthlott’a i Christopha Neinhuis’a, którzy badali pod mikroskopem pokrewieństwo różnych roślin. Zauważyli, że rośliny pochodzące z mulistych i brudnych rzek zazwyczaj są pokryte osadem, natomiast liście i kwiaty lotosu pobrane z tego samego miejsca pozostawały zawsze czyste i świeże, jakby dopiero się rozwinęły. Zainteresowani naukowcy postanowili zgłębić swoje odkrycie. Okazało się, że lotos celowo zabrudzony klejem, olejem czy farbą odzyskiwał swój wygląd po spryskaniu wodą.
Sekret tej rośliny polega na niewidzialnych gołym okiem woskowych wypustkach, które wykorzystując napięcie powierzchniowe wody. zmuszają ją do przyjęcia kulistego kształtu, dzięki któremu woda sturla się z liścia zabierając ze sobą cząsteczki brudu - powodując efekt samooczyszczania. Okazało się, że to zjawisko można odtworzyć oraz wykorzystać na potrzeby człowieka.
Obecnie zjawisko samooczyszczania wykorzystywane jest do produkcji nanotechnologicznych impregnatów i środków czystości, które tworzą na powierzchni niewidzialną powłokę blokującą przenikanie wody i brudu w głąb materiału. Po tak zabezpieczonej powierzchni cząsteczki wody spływają niczym po liściach kwiatu lotosu, zabierając ze sobą cząsteczki brudu.
Sekret tej rośliny polega na niewidzialnych gołym okiem woskowych wypustkach, które wykorzystując napięcie powierzchniowe wody. zmuszają ją do przyjęcia kulistego kształtu, dzięki któremu woda sturla się z liścia zabierając ze sobą cząsteczki brudu - powodując efekt samooczyszczania. Okazało się, że to zjawisko można odtworzyć oraz wykorzystać na potrzeby człowieka.
Obecnie zjawisko samooczyszczania wykorzystywane jest do produkcji nanotechnologicznych impregnatów i środków czystości, które tworzą na powierzchni niewidzialną powłokę blokującą przenikanie wody i brudu w głąb materiału. Po tak zabezpieczonej powierzchni cząsteczki wody spływają niczym po liściach kwiatu lotosu, zabierając ze sobą cząsteczki brudu.
Przejdź do strony głównej